با قلب تو کی جز من، بی سپر میجنگه؟

وقتی که یه روزی می‌نويسه: «خوب نیستم، با تلاشی که الان می‌کنم که به زندگی بچسبم، می‌تونستم اهرام مصر رو بسازم» با قلب تو کی جز من، بی سپر میجنگه؟...

آن زن بلند بالای سیاه پوش با موهایی بلند شب گون باشد

که تاریکی غلیظ چشمانش نفس را در سینه ام حبس میکند

و از معاشقه ای شیطانی تنها ردی از بلندی سرخ ناخن هایش بر تنم بجای میماند و من میان سکوتی که از بودن زهر آلودش باقیست با حسی سر گردان میان مرگ و تولد در انزالی دردناک میان تنهایی خویش میمانم..

با قلب تو کی جز من، بی سپر میجنگه؟...